Als je zoveel liefde hebt om te geven

Zie hieronder een voorbeeld van een gedicht; dat bij het werk hoort van de afbeelding.


Lieve ...,

Als er zoveel liefde is om te geven,
Soms ontrafelend ondoorgrondelijke wegen van het leven.
De bergen die wij soms beklimmen zijn dikwijls niet fysiek.
We klauteren en bewegen mee op de levens-dynamiek.
Soms met de wind in de rug,
soms kijken wij liever niet meer terug.

Als je zoveel liefde hebt om te geven.
Het is niet erg om het soms even niet te weten.
De vallei bracht zinvolle lessen.
Onlesbare dorst, geen spraakwater en niet oneindig veel waterflessen.
Wat is nou het beste?

Obstakels op de weg, maar niet minder onderdeel van ditzelfde levenspad.
Dat ons uiteindelijke steeds hoger op de bergen bracht.
We willen ons niet laten beletten.
Ook al druist alles soms in tegen de natuurwetten,
intenties zetten,
grenzen verleggen,
je vrij voelen om het onnoembare toch te zeggen.

Want als je zoveel liefde hebt om te geven.
Ondoorgrondelijke wegen,
wegen die soms en wellicht vaker dan wij willen al zijn bepaald.
Herbeleven wij de levenslessen die door onze voorouders al zijn aangehaald.

De creativiteit die jou is gegeven.
Kunst waarin jij jezelf kunt (her)beleven.
Creativiteit is een vorm van een open geest.
Ook al zijn de bergen niet meer wat zij zijn geweest.

Iets wat je overal mee naar toe neemt.
Een welgevallig bezoeker op je eigen leest.
Jij hangt zelf de slingers op en maakt daarmee van het leven een feest.

Want als je zoveel liefde hebt om te geven.
Zie je prachtige zelf en dan zal je genezen.
Helemaal in touch met je innerwezen;
en daarmee heel je de wereld.

Als jij jezelf toch eens kon zien, boven op die berg, de wind door je haren.
De prachtige vrouw die je geworden bent na al die levensjaren.

Namasté